‘A casa nosta è chella
ca dice sempe sì
addò ce può trasì
senza cercà permesso
senza pavà ‘o ‘nteresso.
‘A casa nosta è ‘a sciorta
ca piglia ‘o viento ‘e faccia
c’o sole dint’e braccia
giranno ciento vote
senza cagnà na rota.
‘A casa nosta è fatta
‘e prete abbalurate
‘e suonne spullecate
senza scartà nisciuno
sfamanno chi è diuno.
‘A casa nosta è ‘a vita
ca sbatte int’a sti mane
stipannese ‘o dimane
propio pe’ te cercà
iusto pe’ te truvà.
‘A casa nosta è ‘o bbene
ca nun te lassa maje
ca resta llà addò staie
pecchè te cresce ‘nzino
comme a nu pullecino.
‘A casa nosta è ‘a vrenna
ca dà sapore a ‘o piatto
ca maje te manna ‘o sfratto
e comme tu ce trase
te passa ‘a pecundria
scramanno raso raso:
“Guagliò, sta casa è ‘a mia!”
|