Vulesse ca sta vita piacesse a
tutte quante
ca fossemo diavule oppure chiorme
‘e sante
ca ‘o sole ca nascesse purtasse
sorde e ammore
pe regnere sti sacche pe fa
appiccià sti core
ca ‘e stelle ‘a coppa’o cielo
facessero tetù
pe da’ nu poco ‘e sciato a chi
nun ci’a fa cchiù.
Vulesse ca sta terra nun fosse na
cainata
facenno ogne matina p’a gente na
resata
ca ‘a vocca nun parlasse cuntanno
fessarie
e desse ciento vase a chiante e
pucresie
ca ‘o perito addurasse ‘e na
rusella ‘e maggio
e ‘o cantero tenesse ‘o scuorno
pe curaggio.
Vulesse ca sta sciorta mettesse
na cammisa
arricamata ‘e sango ‘e gente
morta a risa
ca ‘e tasse t’e pavasse surtanto
‘o deputato
e fosse ‘o cchiù cuntento
perucchio ‘e chistu Stato
ca ‘e zoccole fernessero ‘e fa
magnà ‘e ruffiane
mettenno fuoco e bbene surtanto
int’e tiane.
Vulesse ca sta musica ca sona sta
zampogna
levasse a tutt’e chiaveche ‘a
mmiria e pure ‘a rogna
ca ‘a freva ca me vene fosse na
medicina
ca trase dint’o cuorpo ‘e chi se
fa mappina
pe’ fa cuntenta ‘e frasche ‘e
chella mamma toia
c’appila cu na chiacchiera ‘o rrè
d’a santaloia.
Vulesse ca stu juorno nun me
fernesse maje
e me cuntasse e corna ‘e chille
ca già saie
ca ‘a notte me mettesse annuro
int’a nu suonno
e m’arapesse ‘e pettole ‘e tutte
quante ‘e gonne
e i’ ce trasesse ‘mpilo restanno
sempe tiso
scramanno accalummato “Mo’
stongo ‘mparaviso!”
|